Rozwiązania i zalecenia


Poniżej przedstawiono przykładowe rozwiązania oraz zalecenia dla poszczególnych etapów budowy domu w technologii szkieletu stalowego (fundamenty, ściany zewnętrzne, ściany wewnętrze, strop, dach).


Fundamenty

Podobnie jak w przypadku budynków wznoszonych metodą tradycyjną – najczęściej stosuje się fundamenty bezpośrednie: ławy fundamentowe lub płytę fundamentową. Jednak ze względu na zdecydowanie mniejszy ciężar własny budynku szkieletowego w porównaniu do budynku murowanego – zarówno ławy jak i płyta będą miały odpowiednio mniejsze wymiary, co wpłynie bezpośrednio na ich mniejszy koszt.

W większości przypadków tańszym rozwiązaniem są ławy fundamentowe. Cechują się one jednak większą pracochłonnością oraz czasochłonnością. W budownictwie tradycyjnym wadą rozwiązania jest występowanie mostka termicznego na łączeniu ścian murowanych ze ścianami fundamentowymi (mostek można ograniczyć stosując bloczki termoizolacyjne – jednak jest to rozwiązanie bardzo kosztowne). W przypadku budynku szkieletowego problemu takiego nie ma, gdyż część konstrukcyjna ściany stanowi jednocześnie izolację termiczną.

Ławy fundamentowe – przykładowy przekrój

Płyta fundamentowa może czasem stanowić droższą opcję – ma jednak wiele zalet, które sprawiają, że staje się coraz popularniejszym rozwiązaniem również i w Polsce. Warto zastosować płytę fundamentową w momencie, kiedy ma się do czynienia ze słabym podłożem (gruntem), ze skomplikowanym kształtem budynku lub gdy czas realizacji jest bardzo istotny. W przypadku budynku murowanego stosując płytę fundamentową eliminuje się również wspomniany powyżej mostek termiczny.

Płyta fundamentowa – przykładowy przekrój

Bez względu na rodzaj zastosowanych fundamentów – w przypadku budynku szkieletowego istotna jest precyzja ich wykonania. Im większa dokładność tym sprawniej pójdzie montaż samej konstrukcji.


Ściany zewnętrzne

Warstwę nośną ściany zewnętrznej stanową cienkościenne słupy stalowe montowane w rozstawie około 60cm. Przestrzeń pomiędzy słupami jest wypełniona izolacją termiczną (wełna mineralna w płytach lub piana PUR). Warstwa nośna ściany stanowi więc jednocześnie warstwą termoizolacyjną.

Od wewnątrz budynku do słupów przykręcane są płyty konstrukcyjne (cementowo-włóknowe, gipsowo-włóknowe, MFP lub OSB), następnie przyklejana jest paroizolacja, a na koniec przykręcane są płyty gipsowo-kartonowe. Płyty konstrukcyjne nie są wymagane – jednak zalecane (stosując je uzyskuje się większą sztywność ściany i możliwość mocowania do niej bezpośrednio ciężkich elementów). Przy zastosowaniu płyt cementowo-włóknowych lub gipsowo-włóknowych można ewentualnie uniknąć stosowania płyt gipsowo-kartonowych (w takim przypadku paroizolację należy przykleić bezpośrednio do konstrukcji).

Od zewnątrz budynku do słupów przykręca się płyty konstrukcyjne (cementowo-włóknowe/MFP/OSB itp.). Do płyt mocuje się izolację termiczną (styropian lub wełnę mineralną), następnie wykonywana jest warstwa elewacyjna (tynk cienkowarstwowy, okładzina na ruszcie lub dowolne inne rozwiązanie stosowane w przypadku budynków tradycyjnych). Pomiędzy płytami a izolacją termiczną można dodatkowo zamocować wiatroizolację.

Ściana zewnętrzna – przykładowy przekrój pionowy

Ściany wewnętrzne

Warstwę nośną ściany wewnętrznej stanową cienkościenne słupy stalowe montowane w rozstawie do 60cm. Przestrzeń pomiędzy słupami jest wypełniona izolacją akustyczną (wełna mineralna lub piana PUR). 

Po obu stronach warstwy nośnej do słupów przykręcane są płyty konstrukcyjne (patrz powyżej) oraz płyty gipsowo-kartonowe. Płyty konstrukcyjne nie są wymagane – jednak zalecane (patrz powyżej).

Ściana wewnętrzna – przykładowy przekrój pionowy

Strop

Warstwę nośną stropu stanowią belki stalowe w rozstawie około 60cm. W belkach są przewidziane otwory dające możliwość prowadzenia w stropie instalacji (rekuperacja, kanalizacja, przewody elektryczne). Przestrzeń pomiędzy belkami należy wypełnić wełną mineralną (stanowiącą jednocześnie izolację termiczną i akustyczną).

Od spodu należy przykleić do belek paroizolację oraz przykręcić kolejno płyty konstrukcyjne i płyty gipsowo-kartonowe. Płyty konstrukcyjne nie są wymagane.

Od góry należy przykręcić do belek płyty konstrukcyjne (grubość dobierana indywidualnie w zależności od obciążeń – najczęściej jest to 22-25mm). Na płycie układana jest wylewka cementową lub jastrychową* (z ewentualną instalacją ogrzewania podłogowego), a następnie podłoga (panele / parkiet / terakota).

Strop – przykładowy przekrój

* wykonanie wylewki cementowej lub jastrychowej nie jest konieczne (podłoga może być ułożona bezpośrednio na płytach konstrukcyjnych) – jednak zalecane. Wylewka, poprzez swój ciężar własny, stanowi dodatkową izolację akustyczną stropu, redukuje drgania stropu oraz akumuluje energię cieplną pochodzącą z ogrzewania podłogowego.


Dach

Zasadniczo rozwiązanie niewiele różni się od rozwiązania z klasyczną więźbą drewnianą.  Warstwę nośną stanowią krokwie stalowe w rozstawie 60-100cm. Przestrzeń pomiędzy krokwiami należy wypełnić izolacją termiczną (wełną mineralną lub pianą PUR).

Od spodu zaleca się wykonanie dodatkowego rusztu stalowego z izolacją termiczną (profile zamontowane prostopadle do krokwi). Do rusztu przyklejana jest paroizolacja, a następnie przykręcane kolejno płyty konstrukcyjne (nie są wymagane) i płyty gipsowo-kartonowe.

Od góry przykręcane do krokwi są płyty konstrukcyjne**, które tworzą pełne deskowanie. Następnie układana jest membrana dachowa, przykręcane są kontrłaty, łaty i montowane jest pokrycie dachowe.

Dach – przykładowy przekrój

** alternatywą dla płyt konstrukcyjnych są płyty drzewne (np. Steico) lub płyty PIR, które stanowią dodatkową warstwę izolacji termicznej